KAVALAGOAL.GR

Είναι γνωστό το τραγούδι του αείμνηστου λαϊκού ερμηνευτή Δημήτρη Μητροπάνου που λέει «Άλλος για Χίο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη». Κάπως έτσι αποχώρησαν από το ιατρείο του μεγαλομετόχου της ΠΑΕ Καβάλα Γιώργου Τσοκτουρίδη το βράδυ της Τρίτης (7/1) όλοι όσοι έλαβαν μέρος στην γενική συνέλευση των μετόχων της ΠΑΕ Καβάλα με θέμα το παρόν αλλά και το μέλλον κυρίως των «Αργοναυτών». Στη συνάντηση που ξεκίνησε περίπου στις 9 το βράδυ και ολοκληρώθηκε 2,5 περίπου ώρες αργότερα το παρών τους έδωσαν ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Καβάλα Γιώργος Τσοκτουρίδης, ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ερασιτέχνη Ντίνος Κανάκης και μέλη της Διοίκησης καθώς επίσης ο μέτοχος της ΠΑΕ Καβάλα Χαράλαμπος Κουφατζής αλλά και ο Βλάσης Τσάκας ως εκπρόσωπος των επενδυτών.

Στην πολύωρη συζήτηση που ακολούθησε δε βρέθηκε λύση παρά τις όποιες απόψεις αλλά και επιχειρήματα κατατέθηκαν με τον Γιώργο Τσοκτουρίδη να είναι λιγομίλητος περιμένοντας να αναπτυχθούν πρωτοβουλίες από τις δύο ενδιαφερόμενες πλευρές. Και αυτό γιατί ενδιαφερόμενη πλευρά προκειμένου να συνεχίσει να τρέχει την ομάδα ήταν τόσο η πλευρά του Βλάση Τσάκα όσο και η αντίστοιχη του Χαράλαμπου Κουφατζή. Η λύση τελικά δε βρέθηκε, η συνάντηση ολοκληρώθηκε λίγο μετά τις 11.15 το βράδυ και αφού ο ένας τράβηξε από τη μία πλευρά του δρόμου κι ο άλλος από την άλλη, όλες οι πλευρές ανανέωσαν το ραντεβού τους για την επόμενη ημέρα μπας και βρεθεί λύση. Και όλα αυτά την ώρα και τη στιγμή που κάποιοι έδειχναν να βάζουν πάνω απ’ όλα το εγώ και το δικό τους συμφέρον και μετά το εμείς και το συμφέρον του Α.Ο.Κ.. Το σίγουρο είναι πως κάποιοι οφείλουν να σοβαρευτούν και κυρίως, εφόσον αναλογιστούν τις ευθύνες τους να σκεφτούν ποιο είναι το πραγματικό όφελος της ομάδας. Η ομάδα αυτή τη στιγμή που σε αγωνιστικό-βαθμολογικό επίπεδο βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού απαιτεί ομόνοια, απαιτεί σεβασμό και κυρίως απαιτεί ομοψυχία. Απαιτεί συστράτευση των δυνάμεων, συστράτευση της φίλαθλης κοινής γνώμης και τούτη τη δύσκολη ώρα που το καραβάκι «θαλασσοδέρνεται», άπαντες οφείλουν να συστρατευτούν δίπλα του. Περιθώρια δεν υπάρχουν. Κάθε παιχνίδι που χάνει ο Α.Ο.Κ. δε γυρίζει πίσω και το σίγουρο είναι ότι για να σωθεί η ομάδα χρειάζεται πέραν της οικονομικής ρευστότητας, της αμέριστης διάθεσης για προσπάθεια, χρειάζεται τον κόσμο στο γήπεδο. Πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι περιθώρια για τον Α.Ο.Κ. δεν υπάρχουν. Ή τουλάχιστον αυτά τα οποία υπάρχουν θα πρέπει να εξαντληθούν στο έπακρο για να σωθεί η ομάδα. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να παίζει με τον ιδρώτα των προπονητών και των ποδοσφαιριστών. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να παίζει «παιχνίδια» κάθε είδους πίσω από τις πλάτες της ομάδας. Αρκετά μέχρι τώρα κάποιοι προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν καταστάσεις είτε για να προβληθούν είτε για να κάνουν τη λεζάντα τους είτε για να βάλουν το εγώ τους. Αυτά έχουν τελειώσει. Ο Α.Ο.Κ. του σήμερα χρειάζεται όλους δίπλα του. Ο Α.Ο.Κ. στις επόμενες 12 μάχες που έχει να δώσει μέχρι που να τελειώσει το πρωτάθλημα χρειάζεται από τον πρώτο μέχρι και τον τελευταίο φίλαθλο στο πλευρό του. Οι μάχες θα είναι δύσκολες. Και αυτό όλοι το γνωρίζουν. Ωστόσο οφείλουν όλοι, παραμερίζοντας εγωισμούς, μικροπολιτικές και ενδεχομένως σκοπιμότητες, να συστρατευτούν στο πλευρό της ομάδας, για να αναπτυχθεί εκείνη η δυναμική ώστε ο Α.Ο.Κ. να σωθεί. Πλέον κανένας δεν έχει το δικαίωμα να ασχολείται με τον άλλον. Κανένας δεν μπορεί να κάνει κριτική στον άλλον προτού κάνει στον ίδιο του τον εαυτό. Έτσι απλά όλα αυτά γιατί ο Α.Ο.Κ. είμαστε όλοι εμείς και κανένας μόνος του.