Με συγκεκριμένη στρατηγική και με τα οικονομικά να είναι υπό έλεγχο θα πορευτούν στον Α.Ο.Κ. τα μέλη της διοίκησης του Ερασιτέχνη τόσο κατά τη διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου που διανύουμε όσο βέβαια και κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου που έρχεται.
Τα “κουκιά ε’ιναι μετρημένα”, οι οικονομικές δυνατότητες στους “Αργοναύτες” είναι συγκεκριμένες, θα τις χαρακτηρίζαμε περιορισμένες και παρά την όποια διάθεση και θέληση κι αν υπάρχει ορισμένα πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν. Εντός του Ερασιτέχνη, έχει συγκροτηθεί μία ομάδα ανθρώπων, που αποτελούν τη διοικούσα επιτροπή η οποία θα τρέξει την ομάδα στο νέο πρωτάθλημα του 1ου ομίλου της Γ’ Εθνικής. Ένα πρωτάθλημα κατά πολύ διαφοροποιημένο σε σχέση με αυτά που προηγήθηκαν και σίγουρο με άλλα δεδομένα μιας και “το ταμείο είναι μείον” για τις περισσότερες ομάδες που θα συμμετέχουν σ’ αυτό. Γενικά περιμένουμε να δούμε και να ζήσουμε, ένα πρωτάθλημα με τη μετριότητα να έχει την τιμητική της, τα χαμηλά μπάτζεντ να κυριαρχούν, την ποιότητα του ποδοσφαίρου να θεωρείται και αυτή κάτω του μετρίου, με μοναδική πρόκληση το γεγονός ότι θα υποβιβαστούν 6 ομάδες. Και όχι μόνο μία, όπως συνέβη στο περυσινό πρωτάθλημα και το οποίο το οδήγησε σε μία άνευ προηγουμένου παρωδία, για τις ίδιες τις ομάδες, τους ταλαιπωρημένους ποδοσφαιριστές, για τις διοικήσεις αλλά και τον φίλαθλο κόσμο τα μάτια του οποίου, πόνεσαν και ξανά πόνεσαν από το κάκιστο θέαμα που κυριαρχούσε στους περισσότερους αγώνες.
Εκείνο πάντως το οποίο όλοι μας θα πρέπει να ομολοηγήσουμε είναι το ότι το ποδόσφαιρο “τραυματίστηκε” και σήμερα δείχνει νοιώθει ακόμη πιο πολύ να μετράει “τις πληγές” οι οποίες μάταια αναζητούν γιατρειά. Αρκετά “πληγωμένος” ολοκλήρωσε τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις από το περυσινό πρωτάθλημα του 1ου ομίλου της Γ’ Εθνικής και ο Α.Ο.Κ.. Η πρώην διοικούσα του επιτροπή, “μάτωσε” οικονομικά αρκετά προσπάθησε σε μέγιστο βαθμό για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα που ήταν η άνοδος και δικαιολογημένα να νοιώθουν τα μέλη της προδομένα και αφού μεγάλωσε η απογοήτευση ήρθε και η αποχώρηση.
Το σήμερα στον Α.Ο.Κ. είναι πάρα πολύ διαφορετικό από το χθες. Ο Ερασιτέχνης κατ’ επανάληψη έχει δηλώσει ότι δεν μπορεί να σηκώσει όλο το βάρος για να τρέξει την ομάδα. Άρα, τα συμπεράσματα είναι εύκολο ή τουλάχιστον γίνονται εύκολα. Εκ των πραγμάτων όμως, μία ιστορική ομάδα όπως είναι ο Α.Ο.Κ. είναι υποχρεωμένος να κάνει πρωταθλητισμό. Αυτό πρέπει να κάνει και φέτος. Αλλά πως μπορεί αυτό να γίνεις Κάποιοι από τον Ερασιτέχνη εκ των πραγμάτων θα βάλουν λίγο ή περισσότερο από κάποιους άλλους το χέρι βαθειά στην τσέπη. Αλλάκαι πάλι… σε πια λιμάνια θα μπορέσει να οδηγηθεί το καραβάκι.
Ζει με τις αναμνήσεις του παρελθόντος
Ο φίλαθλος κόσμος, απομακρύνθηκε σε μέγιστο βαθμό από τον Α.Ο.Κ., οι φίλαθλοι χάνουν τη διάθεση τους και όσο περνάει ο καιρός την χάνουν όλο και περισσότερο, το στάδιο “Ανθή Καραγιάννη” που κι αυτό δείχνει να τα έχει χαμένα, ζει με τις αναμνήσεις του παρελθόντος και δυστυχώς τίποτε δεν θυμίζει από τον παλιό καλό καιρό, από το ένδοξο παρελθόν.
Από το παρελθόν μιας ομάδας όπως είναι ο Α.Ο.Κ. που έκανε χιλιάδες καβαλιώτες να κατεβούν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν, η ομάδα που κατέβαζε τους φιλάθλους της στα αεροδρόμια και η οποία ήταν και θα παραμείνει η ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ ομάδα, όμως για λίγους και για όχι για χιλιάδες όπως ήταν παλιά. Σήμερα οι καιροί άλλαξαν, κάποιοι που έκαναν κριτική μέχρι πρότινος, σήμερα θα πρέπει να είναι έτοιμοι και οι ίδιοι τους να δεχθούν την κριτική. καλόπιστη θεωρώ, χωρίς πορείες και διαμαρτυρίες, χωρίς συνθήματα και εξάρσεις και κυρίως χωρίς αντιπαραθέσεις και φαινόμενα διχασμού του παρελθόντος.
Το όνειρο της παρουσίας στη Super League, εκεί που η οικογένεια του Μάκη Ψωμιάδη οδήγησε τον Α.Ο.Κ. είναι ένα όνειρο πολύ μακρινό. Τουλάχιστον ας μείνουμε με την ελπίδα… η οποία πεθαίνει πάντα τελευταία.