31 October 2016 | 
Author 
Η 5η ισοπαλία που έφερε ο Α.Ο.Κ. στις 7 πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος του 1ου ομίλου της Γ’ Εθνικής και οι 9 βαθμοί πλέον που τον χωρίζουν από πολύ νωρίς, από την κορυφή και την πρωτοπόρο της βαθμολογίας Δόξα Δράμας εύλογα δημιουργεί έντονο τον προβληματισμό στα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής και γενικότερα στον καβαλιώτικο σύλλογο.
Και αυτό γιατί το όνειρο ήδη έχει απομακρυνθεί αρκετά, για κάποιους δείχνει να είναι άπιαστο ενώ για κάποιους άλλους, μία ακόμη ποδοσφαιρική χρονιά και μάλιστα από το ξεκίνημα της μάλλον πάει… χαμένη. Εκείνοι που αισιοδοξούν είναι πολλοί λίγοι και οι οποίοι κινδυνεύουν να παρεξηγηθούν στην περίπτωση που την εκφράσουν δημόσια. Όπως και να έχει πάντως οι 9 βαθμοί που χωρίζουν τον Α.Ο.Κ. μετά την ολοκλήρωση της 7ης αγωνιστικής, από την πρώτη θέση της βαθμολογίας, δεν είναι ότι και το καλύτερο-μάλλον ότι το χειρότερο αφού αλλιώς όλοι στο “στρατόπεδο” των “Αργοναυτών” περίμεναν το υπό εξέλιξη πρωτάθλημα του 1ου ομίλου της Γ’ Εθνικής και άλλη εξέλιξη έχει μέχρι τώρα. Η πραγματικότητα όντως είναι σκληρή αλλά πάντα οι αριθμοί λένε την αλήθεια, αν και μπορεί να κρύβουν κάποιες αλήθειες ή να παρερμηνεύουν κάποια πράγματα. Όπως και να έχει ο μήνας Οκτώβριος που διανύσαμε για τον Α.Ο.Κ. ήταν καταστροφικός. Ήταν ότι το χειρότερο, είτε σε επίπεδο βαθμολογικής συγκομιδής είτε και σε επίπεδο αλλαγής κάποιων δεδομένων και προσαρμογής σε κάποια άλλα. Η τεχνική ηγεσία άλλαξε, έφυγε ο προπονητής Γιάννης Ταουσιάνης, ήρθε ο Άγγελος Διγκόζης με τον οποίο επιχειρείται ένα νέο ξεκίνημα. Που μπορεί να φτάσει αυτό… σίγουρα κανένας δεν μπορεί από τώρα να το γνωρίζει. Άλλωστε είναι γνωστό ότι δεν έχουμε διανύσει ούτε καν τα μισά του πρώτου γύρου και το σίγουρο είναι ότι ο 1ος όμιλος της Γ’ Εθνικής, έχει πολύ δρόμο ακόμη, έχει “πολύ ψωμί” ακόμη….!!!! Το τι μέλει γενέσθαι, αυτό θα φανεί.
Βέβαια όποια απόσταση κι αν υπάρχει από την κορυφή, ο Α.Ο.Κ. και όλοι όσοι υπερασπίζουν τα συμφέροντα του σήμερα είναι υποχρεωμένοι να κοιτάξουν μόνο μπροστά παρά την όποια απογοήτευση επικρατεί και είναι πέρα για πέρα δικαιολογημένη λυρίως για εκείνους που βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη τους και σηκώνουν το μεγάλο βάρος. Αυτούς τους ανθρώπους άραγε ποιος τους έχει σκεφτεί μέχρι τώρα και ποιος τους έχει σεβαστεί; Η λέξη σεβασμός, προς την ομάδα, προς τον ιστορικό σύλλογο του Α.Ο.Κ. και για εκείνους που τον υπηρέτησαν, προς τους φιλάθλους του, για εκείνους που βάζουν τα ζεστά τους λεφτά σήμερα, είναι μία λέξη άγνωστη για κάποιους. Τουλάχιστον και με μεγάλη επιείκεια θα πούμε ότι είναι μία λέξη, που κάποιοι Έλληνες ή ξένοι, Κοινοτικοί ή μη που βρίσκονται σήμερα στον Α.Ο.Κ. δεν έχει γίνει ακόμη κατανοητή.
Respect λοιπόν και ακόμη μεγαλύτερο σεβασμό στον Α.Ο.Κ.. Γιατί αν απαιτούμε από τους άλλους να μας δείχνουν σεβασμό πρέπει πρώτα από όλα εμείς να δείξουμε τον απαιτούμενο σεβασμό.
