KAVALAGOAL.GR

Κάτι παραπάνω από μαρτυρικό αναμφισβήτητα χαρακτηρίζεται και το καλοκαίρι του 2012 που διανύσαμε αλλά ωστόσο μετά από πολλές περιπέτειες, μετά από πολλές φουρτούνες ο Α.Ο.Κ. έστω και μερικώς δικαιώθηκε και το καραβάκι, «άραξε» στα στις θάλασσες του πρωταθλήματος της Football League πιστεύοντας δικαιολογημένα ότι πολύ σύντομα θα σαλπάρει για νέες θάλασσες που οδηγούν στα «σαλόνια» του ελληνικού ποδοσφαίρου, στο πρωτάθλημα της Superleague.

Βρισκόμαστε προ των πυλών του νέου πρωταθλήματος της δεύτερης τη τάξη κατηγορίας του επαγγελματικού ποδοσφαίρου της χώρας μας και αν όλα στο «στρατόπεδο» της ΠΑΕ Καβάλα έγιναν βιαστικά, κι αν όλα έγιναν σε χρόνο ρεκόρ που ίσως θα πρέπει να καταχωρηθεί και στο βιβλίο γκίνες, γι’ αυτό δε φέρει καμία απολύτως ευθύνη ούτε ο Πρόεδρος και μεγαλομέτοχος Γιώργος Τσοκτουρίδης που «δαπάνησε» χρήμα και χιλιάδες εργατοώρες προκειμένου να δικαιωθεί ο Α.Ο.Κ. αλλά ούτε και οι συνεργάτες του. Η ευθύνη ανήκει σε όλους εκείνους οι οποίοι έπαιζαν τόσους μήνες κρυφτούλι, προσπαθούσαν να κρύψουν την πραγματικότητα σκεπάζοντάς τη με ένα ψεύτικο περιτύλιγμα. Και αν στο τέλος η πολιτική βούληση επικράτησε άπαντες στην ΠΑΕ Καβάλα, εντός αλλά και εκτός των αποδυτηρίων, εκ των πραγμάτων είναι υποχρεωμένοι να «βουτήξουν στα βαθιά και βρώμικα» νερά της Β΄ Εθνικής κατηγορίας γιατί αυτό έπρεπε να γίνει. Σήμερα εκ των πραγμάτων και λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η ομάδα σήμερα κάποιοι παλεύουν με «νύχια και με δόντια» προκειμένου να στρώσουν την κατάσταση έτσι ώστε το συντομότερο δυνατόν κυρίως σε αγωνιστικό επίπεδο και δευτερευόντως σε οργανωτικό επίπεδο, η ομάδα να είναι έτοιμη προκειμένου να παρουσιαστεί ικανή ώστε να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις των καιρών και κυρίως στις δυσκολίες του νέου πρωταθλήματος της Football League.

Σήμερα ωστόσο μετά λύπης μας διαπιστώνουμε πως ο αγώνας που καταβλήθηκε δεν τυγχάνει της απαιτούμενης ανταπόκρισης, της συντριπτικής πλειοψηφίας των φιλάθλων του Νομού, δεν τυγχάνει της ανταπόκρισης των επωνύμων Καβαλιωτών, κυρίως δε εκείνων οι οποίοι διακρίνονται για τη «συλλογή χαρτονομισμάτων» στα διάφορα υποκαταστήματα τραπεζών της Καβάλας. Αυτό άλλωστε δεν είναι σημείο μόνο των καιρών που διανύουμε αλλά αναμφισβήτητα για όλους όσους βρέθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες δίπλα σ’ αυτή την ομάδα πολύ εύκολα μπορούν να οδηγηθούν στο συγκεκριμένο συμπέρασμα. Αν μάλιστα… επιχειρήσουμε να κάνουμε μία σύγκριση καταστάσεων που συνέβησαν ή συμβαίνουν σε επίπεδο κοινωνίας Καβάλας με εκείνων που παρατηρήθηκαν στην αντίστοιχη τοπική κοινωνία του Βόλου τότε η ζυγαριά θα παρουσιάσει μία τόσο τεράστια ανισότητα που ομολογουμένως εμάς του Καβαλιώτες θα μας δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερη θλίψη. Άλλωστε για μας τους Καβαλιώτες η λέξη θλίψη είναι γνώριμη αφού τον τελευταίο 1μιση χρόνο νιώσαμε στο πετσί μας μια τεράστια αδικία όταν κάποιοι τους οποίους ο λαός έστειλε στο σπίτι τους προσπαθούσαν να «εφεύρουν» ότι τα στημένα παιχνίδια ξεκινούσαν από τον Μάκη Ψωμιάδη και κατέληγαν στον Αχιλλέα Μπέο…!!!

Σήμερα όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική και οι καιροί… έχουν αλλάξει. Σ’ αυτό το νέο ξεκίνημα της ΠΑΕ Καβάλα έχει μπει μπροστάρης ο Γιώργος Τσοκτουρίδης ο οποίος παρά τον «πόλεμο» που πιθανόν και μέσα από την Καβάλα να δέχθηκε αν και άγνωστος στο χώρο του ποδοσφαίρου κατάφερε να ξεπεράσει όλες εκείνες τις «συμπληγάδες πέτρες» έτσι ώστε, σήμερα όλοι εμείς οι Καβαλιώτες να ονειρευόμαστε ότι του χρόνου θα επανέλθουμε από εκεί που μας έκαναν τα όνειρα έναν απίστευτο εφιάλτη. Όμως οι διαπιστώσεις δεν είναι καθόλου μα καθόλου ευχάριστες. Και αυτό γιατί αυτό το οποίο έχει εκδηλωθεί στην πράξη μέχρι τώρα από τους Καβαλιώτες φιλάθλους για την αγορά ενός διαρκείας εισιτηρίου, είναι ελάχιστο. Σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίθηκε σ’ αυτό τον σκληρό αγώνα που δόθηκε. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον ακόμη πιο σκληρό αγώνα που θα ακολουθήσει. Άλλωστε δεν είναι τυχαία τα νούμερα που καταγράφουμε σήμερα σε ότι έχει να κάνει με τον αριθμό των εισιτηρίων διαρκείας που έχουν πουληθεί από την ΠΑΕ Καβάλα αλλά και στον αριθμό της έκφρασης των Καβαλιωτών φιλάθλων για να αγοράσουν ένα από αυτά. Έχουμε και λέμε λοιπόν.

Τα διαρκείας εισιτήρια που έχουν πουληθεί από την ΠΑΕ Καβάλα δεν ξεπερνούν ούτε καν τα 15 με 20. Έλεος…!!! Όπως ακούσαμε σε ραδιοφωνική συνέντευξη τον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων της Λέσχης Φιλάθλων Καβάλας Γιάννη Προμούσα οι προεγγραφές των φιλάθλων για να αγοράσουν ένα διαρκείας εισιτήριο δεν ξεπερνούν στη Λέσχη τις 35 με 40. Όπως πληροφορηθήκαμε από τον Πρόεδρο του Κεντρικού Συνδέσμου Φιλάθλων του Α.Ο.Κ. «Γαλάζιοι Αργοναύτες» Γιάννη Καραμάνη οι προεγγραφές στο Σύνδεσμο από μέρους των φιλάθλων ανέρχονται σήμερα περίπου στις 50 με 60.

Θέλετε να τα προσθέσουμε όλα αυτά; Σχηματίζουν μία λέξη. Τη λέξη “ΝΤΡΟΠΗ”.

Σήμερα βία βία ο αριθμός αυτός δεν ξεπερνά τα 150. Και πολλά είπαμε. Άραγε για ποια αγάπη μιλάμε γι’ αυτή την ομάδα όταν οι τιμές των διαρκείας έχουν μειωθεί κατά πολύ και την ίδια ώρα κάποιοι παλεύουν «με νύχια και με δόντια» για να κρατήσουν τον Α.Ο.Κ. όρθιο, βάζοντας πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη; Κάποτε τους έφταιγε ο Μάκης Ψωμιάδης. Σήμερα ο Μάκης Ψωμιάδης που απέχει που είναι οι Καβαλιώτες φίλαθλοι να αποδείξουν έμπρακτα το ενδιαφέρον τους και να στηρίξουν τον Α.Ο.Κ. στα δύσκολα; Που είναι λοιπόν όλοι αυτοί που έκαναν κριτική στα καφενεία όσο μπορεί ο καθένας από τη δική του σκοπιά να στηρίξει το καραβάκι και μάλιστα στα δύσκολα; Γιατί στα εύκολα και στα πανηγύρια όλοι τρέχουν. Άλλωστε είναι γνωστή και η παροιμία που λέει ότι «όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη». Δυστυχώς όμως σήμερα η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική και σε καμία περίπτωση η προσπάθεια του Προέδρου και μεγαλομετόχου Γιώργου Τσοκτουρίδη, του Χαράλαμπου Κουφατζή και των υπολοίπων  δεν μπορεί να στηριχθεί μόνο στους 300 που έδωσαν το παρόν τους στην πρώτη επίσημη του Α.Ο.Κ. αλλά ούτε και στις φιλότιμες προσπάθειες των «Γαλάζιων Αργοναυτών» αλλά και της «Λέσχης Φιλάθλων Καβάλας».

Αν θέλουμε πραγματικά να λέμε ότι ο Α.Ο.Κ. είναι υπόθεση όλων τότε στην παρούσα χρονική περίοδο απαιτείται Πανκαβαλιώτικη συστράτευση. Όχι μόνο από τους 400 ή 500 «καψούρηδες» αλλά από ολόκληρη την κοινωνία. Αυτό χρειάζεται η ομάδα σήμερα. Χρειάζεται ακόμη περισσότερους γενναίους ώστε ο Α.Ο.Κ. να ορθώσει την παλικαριά του και εκ νέου να μας κάνει υπερήφανους.

Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα και άπαντες οφείλουν να τη σεβαστούν έτσι ώστε να φτάσουμε να μιλάμε για μία πόλη-μία ομάδα-μία γροθιά. Γιατί είναι γνωστό πως ομάδα χωρίς κόσμο δε θα βρει το δρόμο της.