Bookmarks

    Ο Γιάννης Σταμάτογλου, και όχι Σταματόγλου όπως έχει καθιερωθεί από χρόνια στον τύπο και όχι μόνο, έχει καταγράψει αρκετά… χιλιόμετρα στο χώρο της ελληνικής διαιτησίας. Ο Καβαλιώτης βοηθός διαιτητή μπήκε το 2007 στον πίνακα της Superleague και παρά την ατυχία που είχε το καλοκαίρι του 2009 στην Καλαμάτα δεν τα παράτησε. Το 2010 επανήλθε στη Β΄ Εθνική και αφού ήταν στην τριάδα των καλύτερων βοηθών επέστρεψε το προηγούμενο καλοκαίρι στην μεγάλη κατηγορία. Ο υψηλόσωμος διαιτητής μίλησε στο «Referee» για το πώς μπήκε στη διαιτησία, αλλά και τη μέχρι τώρα πορεία του σε αυτή.

     

    Η συνέντευξη του Γιάννη Σταμάτογλου

    Αναλυτικά το περιεχόμενο της συνέντευξης του Καβαλιώτη βοηθού διαιτητή στους πίνακες της Superleague Γιάννη Σταμάτογλου είναι η εξής:

     

    -Πως ασχοληθήκατε με τη διαιτησία;

    -«Μετά από κάποια χρόνια ως ποδοσφαιριστής, αγωνιζόμενος στην Α΄ κατηγορία ομάδας της Ε.Π.Σ. Καβάλας είχα τη δυσάρεστη εμπειρία αφού ήρθε ο χαμός της μητέρας μου ο οποίος στην κυριολεξία με αποσυντόνισε από τη ζωή μου αλλά και από τις δραστηριότητές μου. Αποτέλεσμα ήταν να εξαλειφθεί η όρεξη που είχα για το ποδόσφαιρο και το γεγονός αυτό με άφησε εκτός αγωνιστικών χώρων περίπου για δύο χρόνια. Ωστόσο η αγάπη μου για την «στρογγυλή θεά» του ποδοσφαίρου σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσε να είχε «μηδενιστεί». Έτσι μετά από παρότρυνση αλλά και πρόταση την οποία δέχθηκα από κάποιο μέλος του Συνδέσμου Διαιτητών Καβάλας και με τον οποίο επαγγελματικά συνεργαζόμαστε ακόμα με παρότρυνε να ασχοληθώ με τη διαιτησία. Σκέφτηκα, ότι έτσι θα έμενα κοντά στο χώρο και από κάποιο άλλο μετερίζι θα συνέχιζα να «υπηρετώ» το ποδόσφαιρο. Έτσι λοιπόν δειλά δειλά διαπίστωσα τη μεγάλη πρόκληση που είχα μπροστά μου και ασχολήθηκα με το χώρο της διαιτησίας».

     

    -Και η επιλογή σας για την καριέρα βοηθού διαιτητή πως έγινε;

    -«Ήταν η εποχή που η Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας (Κ.Ε.Δ.) έψαχνε βοηθούς διαιτητή με σωματικά προσόντα και ταυτόχρονα έχοντας τις απαραίτητες γνώσεις, οι οποίοι μέσα από τη δουλειά θα μπορούσαν να εξελιχθούν και να πάνε μπροστά. Εκείνη την περίοδο ο Πρόεδρος του Συνδέσμου μας, πρότεινε να ακολουθήσω την καριέρα του βοηθού διαιτητή λέγοντάς με χαρακτηριστικά πως μέσα από τη σκληρή δουλειά αλλά και την τύχη θα μπορούσα να παίξω στην Α΄ Εθνική κατηγορία. Μου το είπε αυτό γιατί κάτι έβλεπε σε μένα. Έτσι λοιπόν ο στόχος μου μπήκε στο «μικροσκόπιο», έγινε δε σας κρύβω «μικρόβιο», δούλεψα σε καθημερινή βάση και πλέον απέμενε να φανεί εάν η προσπάθεια που θα έκανα, θα είχε αποτέλεσμα, θα είχε αίσιο τέλος. Γεγονός είναι ότι από μέρους μου έγιναν καλά παιχνίδι και αυτό είχε ως αποτέλεσμα το να παίξω στη Β΄ Εθνική ως βοηθός του διαιτητή Ναθαναήλ Χαραλαμπίδη ο οποίος ήταν στα πρόθυρα ανόδου και ένταξης στους πίνακες της Superleague. Όταν ο Ναθαναήλ Χαραλαμπίδης αξιολογήθηκε τον ακολούθησα και εγώ στα «σαλόνια» του ελληνικού ποδοσφαίρου».

     

    -Πως αισθάνεστε που στις τηλεοπτικές μεταδόσεις οι κάμερες ζουμάρουν στις υποδείξεις των βοηθών διαιτητών;

    -«Τις πρώτες χρονιές μου στη Superleague τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα με τις συνεχείς κρίσεις που γίνονταν από τους σπορτκάστερς των τηλεοπτικών καναλιών αλλά και από υψηλά πρόσωπα της ελληνικής διαιτησίας μέσα από τις συμμετοχές τους σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές. Θεωρώ ότι περισσότερο εκείνο το οποίο τους ενδιέφερε ήταν να αναδείξουν τα λάθη των βοηθών διαιτητών αλλά και γενικότερα της διαιτησίας, γνωρίζοντας ότι αυτό «πουλάει περισσότερο» και έχει ίσως μεγαλύτερη τηλεθέαση. Όμως από τότε μέχρι σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Ωστόσο εκείνο το οποίο θεωρώ το σημαντικότερο, είναι ότι όπως οι ποδοσφαιριστές που είναι οι πρωταγωνιστές σε έναν αγώνα και μπορεί να χάνουν αυτά που δε χάνονται έτσι και οι διαιτητές μπορεί να κάνουν ανθρώπινα λάθη. Άρα δε θα πρέπει να εστιάζονται τα πάντα μόνο στα λάθη των διαιτητών».

     

    -Τι φταίει για τις συνεχόμενες επιθέσεις, φραστικές αλλά και όχι μόνο στους διαιτητές;

    -«Μέσα σε έναν αγωνιστικό χώρο θέλω να σας πω υπάρχουν τρεις ομάδες οι οποίες αγωνίζονται. Δύο ομάδες είναι ποδοσφαιρικές και μία είναι η διαιτησία. Έτσι λοιπόν εκατέρωθεν των δύο ομάδων γίνονται λάθη όπως λάθη μπορεί να γίνουν και από πλευράς της διαιτησίας. Αυτό είναι δεδομένο. Γι’ αυτό άλλωστε λέμε ότι ο καλύτερος διαιτητής είναι αυτός που κάνει τα λιγότερα λάθη. Άλλωστε είναι γνωστό ότι θα κερδίσει εκείνη η ομάδα η οποία θα κάνει τα λιγότερα λάθη και η οποία θα έχει μεγαλύτερη τύχη από τον αντίπαλό της. Αν λοιπόν όλα τα παραπάνω τα ενστερνιστούν οι ομάδες αλλά και οι εκπρόσωποί τους τότε θεωρώ βέβαιο ότι θα μειωθούν στο ελάχιστο οι φραστικές αλλά και γενικότερα οι επιθέσεις προς τους διαιτητές. Ωστόσο με το χέρι στην καρδιά εκείνο που θέλω να σας πω, θέλοντας να είμαι ρεαλιστής, ότι προς Θεού σε καμία περίπτωση δε θέλω να δικαιολογήσω εξόφθαλμα λάθη μας ως διαιτητές τα οποία επηρεάζουν την έκβαση ενός αγώνα. Λάθη τα οποία δίνουν «τροφή» για τέτοιου είδους εκδηλώσεις αμαυρώνοντας την ελληνική διαιτησία η οποία πιστεύω ότι είναι από τις καλύτερες στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Έτσι λοιπόν θεωρώ ότι πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία και συμπεριφορά. Στο εξωτερικό βλέπουμε πολλά λάθη να γίνονται από πλευράς των διαιτητών και τα οποία περνάνε απαρατήρητα. Αν τα συγκεκριμένα λάθη γινόταν στη χώρα μας τότε το σίγουρο είναι πως ο συγκεκριμένος ποδοσφαιρικός αγώνας ουδέποτε θα τελείωνε. Παρόλο που οι περισσότεροι διαιτητές στην Ευρώπη είναι επαγγελματίες κανένας δεν εστιάζεται στα λάθη τους αλλά προβάλλουν το «προϊόν» που προωθούν όλοι για την ανάδειξη του ποδοσφαίρου. Αυτό θα πρέπει να κάνουμε και εμείς στη χώρα μας προσπαθώντας για την ανάδειξη του ελληνικού ποδοσφαίρου».

     

    -Ποιος είστε εκτός γηπέδου;

    -«Θα ήθελα να σας πω ότι είμαι παντρεμένος και πατέρας δύο δίδυμων κοριτσιών με τον ελεύθερο χρόνο μου να τον αφιερώνω κυρίως στην οικογένειά μου. Εδώ και 15 χρόνια ως ιδιωτικός υπάλληλος, είμαι προϊστάμενος της μεγαλύτερης εταιρίας super market «Διαμαντής Μασούτης», μία εταιρία με μεγάλες προοπτικές η οποία συνεχώς διευρύνεται σε πανελλαδικό επίπεδο. Μου αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο, η μουσική αλλά και ο κινηματογράφος».

     

    -Τι συναισθήματα σας γεννάει η σημερινή κατάσταση της χώρας μας;

    -«Είναι γεγονός ότι η σημερινή κατάσταση της χώρας μας μόνο ευχάριστη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Ο προβληματισμός που υπάρχει είναι δεδομένος και κυρίως εκείνο το οποίο περισσότερο με κάνει να προβληματίζομαι είναι το τι θα γίνει με το μέλλον των παιδιών μας. Υπάρχει αβεβαιότητα και γενικότερα υπάρχει μία κατάσταση η οποία «φυλακίζει» τα όνειρα και τα οράματα τα οποία έχουν οι γενιές οι οποίες ακολουθούν».

     

    -Ο αθλητισμός τι ρόλο έχει σε αυτούς τους καιρούς;

    -«Εκείνο το οποίο θέλω μέσα από την καρδιά μου είναι το ποδόσφαιρο να βρει τις δικές του «ανάσες» μέσα στη σκληρή πραγματικότητα και τη δύσκολη καθημερινότητα στην οποία ζούμε. Είναι ένας χώρος ο οποίος πλαισιώνεται από εκατομμύρια ανθρώπους και θέλω να πιστεύω ότι είτε ατομικά είτε συλλογικά θα πρέπει ο καθένας από τη δική του σκοπιά, από το δικό του μετερίζι να συμβάλλει στα μέγιστα, ώστε τόσο η ελληνική διαιτησία όσο και το ελληνικό ποδόσφαιρο να αποδείξει έμπρακτα εκείνο τη δυναμική που απαιτείται. Και αυτό προκειμένου, αφενός να βελτιωθεί η εικόνα αφετέρου να αποδείξουμε ότι ξέρουμε να μαχόμαστε και να κερδίζουμε».

    One Response to “Γιάννης Σταμάτογλου: «Δε γίνονται από δόλο τα χοντρά λάθη» – «Αλλά από έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης ή από υπερβάλοντα ζήλο»”